Pillars of Eternity II – Deadfire to kontynuacja udanego klasycznego RPG z roku 2015. Za produkcję gry odpowiedzialne jest studio Obsidian Entertainment, które to uchodzi za jedną z największych ekspertów tego gatunku gier.
Fabuła gry toczy się kilka lat po wydarzenia z pierwszej części gry jednocześnie będąc ich kontynuacją. Grę możemy rozpocząć zaczytując stan z poprzedniej gry lub stworzyć historię na nowo. Niezależnie od wyboru początek gry pokazuję nam, iż bóg światła i odroczenia – Eothas powraca do żywych wcielając się w ogromny posąg stworzony z adry. Najciekawsze jest to, iż powstaje on w miejscu, w którym nasz głównym bohater miał swoją siedzibę – warownię Caed Nua – jednocześnie ją niszcząc i zabijając setki istnień. Nasz bohater przeżywa tylko dzięki interwencji innych bóstw, którzy za cenę spłaty długu oraz odzyskania duszy bohatera zlecają mu zadanie dowiedzenia się czego chce Eothas. Nasz bohater wraz z drużyną zostaje wplątany w zdarzenia, które mogą zachwiać równowagą na świecie. Droga do celu jednak nie będzie łatwa. Jak pialiśmy obie części gry są ze sobą powiązane, dlatego wybory z pierwszej części mają wpływ na drugą, a do tego znajdziemy w kontynuacji również starych znajomych – Edera, Alotha oraz Pallegine.
Mechanika gry to klasyczne, stare, dobre RPG w rzucie izometrycznym. Walka drużynowa, w czasie rzeczywistym z aktywną pauzą. Akcje gry rozgrywa się na Archipelagu Martwego Ognia, który składa się z wielu mniejszych i większych wysp. Gracz porusza się między wyspami własnym statkiem, który można lekko modernizować lub nawet zmieniać na większy model. W grze prócz drużyny zbieramy również załogantów, którzy obsługują nasz statek. Można przydzielać im różne zadania, od pospolitego majtka, po działowego czy sternika. Świat jest dość duży, mamy otwartą eksplorację. Prócz głównego zadania, a więc znalezienia olbrzyma z adry, wykonujemy poboczne misje dzięki którym zdobywam cenne doświadczenie oraz przedmioty i złoto. Możemy brać zlecenia na zabicie konkretnych ludzi czy stworów, możemy wmieszać się w konflikty między konkretnymi frakcjami czy rodzinami. W odróżnieniu od części pierwszej w drużynie może być maksymalnie pięć postaci (w jedynce było sześć). Doszły dodatkowe umiejętności typu wnikliwość, obrotność czy historia. Postaci możemy rozwijać w jednej lub dwóch klasach. Każdy problem możemy również rozwiązać na kilka sposobów. Gra daje dość dużo swobody, a każdy fan tego typu RPG będzie więcej niż zadowolony.