Smoki

Stworzenia nazywane smokami występują niezwykle często w literaturze fantastycznej oraz pokrewnych dziedzinach fantastyki. Najczęściej są to wielkie gady o wydłużonym kształcie, potrafiące latać i ziejące ogniem. Skąd się wzięły legendy o smokach? Otóż z historii i mitologii. Poniżej przedstawiamy zbiór informacji o pochodzeniu smoków oraz ich symbolice.
Smoki pojawiały się w historii europejskiej oraz azjatyckiej. Pierwsze wzmianki o latających wężach pojawiły się już w Mezopotamii oraz starożytnym Egipcie. Były one symbolem mądrości, który były idealizowany z bogami. W samym Egipcie uważane one był one nie za rzadkie stworzenia, ale wręcz powszechnie występujące. Kolejne informacje o smokach znajdziemy historii chrześcijańskiej. Otóż w XI wieku pojawiła się legenda o świętym Jerzym, który był rzymskim trybunem. Miał on zabić smoka, który terroryzował mieszkańców miasta Silene, znajdującego się w Libii. Rzymianin stał się symbolem walki ze złem oraz wszelkim grzechem.
Smoki najczęściej były przedstawiane jako węże, które posiadały błoniaste skrzydła oraz jedną parę odnóży zakończonych szponami. Często ich głowy zdobiły rogi lub uszy, a długi ogon był zakończony spłaszczonym płatem w kształcie rombu. Azjatyckie smoki różniły się wyglądem od tych przedstawianych w Europie. Ich ciała miały podłużny, wężowaty kształt, posiadały głowę wielbłąda, odnóża tygrysa, pazury orła oraz posiadały łuski.
Jeżeli chodzi o samą symbolikę smoków to przejawiała się on w dwóch płaszczyznach: dobrej i złej.
W starożytnym Rzymie wiązano je z potęgą, słońcem czy autorytetem. Smok był oznaką waleczności, mądrości, straży oraz czujności. Smoka zjadającego własny ogon wiązano natomiast z cyklem oraz odnową. W negatywnym świetle przedstawiano go jako stworzenie niosące zniszczenie
i spustoszenie. Był przedstawiany jako przeciwnik bohatera, który musiał go pokonać. W religii chrześcijańskiej smoka utożsamiano z szatanem, chaosem czy grzechem. Azjatyckie smoki były przedstawiane jako istoty sprzyjające ludziom, symbolizując władzę cesarską.
W Chinach wierzono, że pierwszymi władcami był właśnie smoki. Smoki wiązano z żywiołem wody – każda rzeka, jezioro czy chmura posiadała swojego smoka. Wszystkimi smokami rządził Smoczy Król w Niebie, któremu składano ofiary w trakcie suszy.
Te majestatyczne stworzenia oczywiście musiały pojawić się w szeroko rozumianej fantastyce. Podobnie jak w wierzeniach starożytnych są one albo dobre albo złe. Zawsze natomiast przedstawiane są jako stworzenia potężne, niezwykle inteligentne i mądre. O smokach pisał J.R.R. Tolkien, Margaret Weis i Tracy Hickman, Stephen King czy Andrzej Sapkowski. W obecnej popkulturze smoki znajdziemy nie tylko w książkach, ale również w filmach, serialach oraz grach. W Polsce smoki możemy ujrzeć chociażby w heraldyce poszczególnych miast. Smoka w swoich herbach posiadają takie miasta jak Ostróda, Orneta, Nowy Sącz, Łańcut czy Biała Podlaska.